Rick van Meel

"Als 17-jarige ging ik met boer Koos en een groep jeugdigen, om 04.30 uur ‘s ochtends op zoek naar dwaallichtjes in de Peel"

Rick van Meel was lang lid van de gemeenteraad van gemeente Nederweert en is kwartiermaker omtrent de transitie van Nationaal Park De Groote Peel. Ook is hij opgegroeid in Ospel, direct aan De Groote Peel dus. Hij woonde er tot zijn 24e en heeft daarom nog altijd een nostalgische liefde voor het gebied.

Rick: “Op het moment dat ik zo’n zeven, acht jaar oud was, begon voor mij het avontuur en mocht ik voor het eerst alleen met mijn fietsje weg. In de Peel was het altijd feest: we sprongen over slootjes, vingen kikkers, stekelbaarsjes en slakken uit de beken, krekels en sprinkhanen in de wei, we liepen over ijs en zakten erdoorheen en we bouwden hutten in het struikgewas. Dit waren van die dagen dat ik drie keer op een middag een schone broek moest aantrekken, zo vies of nat werden we. Een van de meest indrukwekkende avonturen was toen Boer Koos ons het verhaal vertelde van de dwaallichtjes in de Peel, die de zielen van overleden mensen zouden moeten zijn. Spoedig daarna trokken wij op een vroege ochtend rond 5 uur met  deze groep jongeren, onder leiding van Koos, diep de Peel in. Op zoek naar dwaallichtjes. De combinatie van het boerenleven dat ik leerde kennen via mijn vrienden en de verbondenheid in ons dorp met al zijn tradities, maakten dat dit hele gebied voor mij een groot avontuur was en nog steeds is.”

De verhalen van de mensen die daar zijn opgegroeid en de mythische verhalen maken voor mij de Peel de Peel. Zoals de verhalen die mijn vader vertelde over het turfsteken dat mijn Opa er deed, en ook de mythische verhalen over bijvoorbeeld de Romeinse soldaat die is overleden in Peel en wiens helm er werd gevonden. In de Peel is heel veel gebeurd. Als je het moeras is stapte, kwam je er niet meer uit. Dit gebied is van ons allemaal. Het moet wat mij betreft een gebied blijven waar ruimte is om fijn te wonen en ook om te ondernemen en te recreëren. Dat betekent dat we elkaar wat moet gunnen en in kansen en overeenkomsten dienen te denken.  Het toverwoord hierin is begrip. Begrip hebben voor elkaar om te komen tot een compromis.