Voor mensen die weinig kennis hebben van een gebied als de Peel, is het soms moeilijk voor te stellen dat daar nog niet zo heel lang geleden soms nog hele gezinnen leefden in hutten van takken, graspollen (plaggen) en opeengestapelde turf. Tot medio jaren vijftig, begin jaren zestig behoorde de moerassige Peelregio van Limburg en Brabant tot een van dunst bevolkte en minst ontwikkelde delen van Nederland.

‘In de Peel gaat de tijd langzamer dan daarbuiten’ hoorde je wel eens. Het werd ook wel eens gezegd dat: ‘.. de armoede in de Peel soms zo groot was, dat als vroeger een stelletje in de Peel ging trouwen, dan moesten ze de eerste tijd maar samen doen met één broek.’

Jacques Peeters (75), meester-fotograaf en gepensioneerd foto-journalist van Dagblad De Limburger, koestert nog levendige herinneringen aan zijn vele bezoeken aan de Peel, destijds voor de krant en tegenwoordig als landschapsfotograaf. De kleurrijke figuren en situaties die hij nog vaak aantrof intrigeerden hem als jonge fotograaf. Sommigen leefden er als echte paradijsvogels, zoals de kluizenaar Grard Sientje.  “Dat zijn nog echt mensen van vóór de oorlog” was een gevleugelde uitdrukking uit die tijd, om hun door de tijd ingehaalde manier van leven mee aan te duiden. Jacques legde de uniekheid (en de schoonheid) van hun karakters vast in schitterende zwartwit foto’s, die op gezette tijden in zijn regionale krant verschenen.

Met die foto’s gaat de filmmaker, zelf afkomstig uit de Peelregio, op stap, om te zoeken naar de mensen die deze oude fotograaf zo meesterlijk en oprecht vastlegde, of hij zoekt  naar verwanten of nog levende oud-bekenden van de geportretteerden. Op die manier wordt de unieke geschiedenis van de Peelregio ontsloten.

Het resultaat leidde tot een visuele, indrukwekkende documentaire, met een poëtische, bijna tedere en filmische benadering van het landschap. Tegenwoordig is die armoede van vroeger uit de streek verdwenen, nu bepaalt vooral de intensieve veehouderij het beeld in de Peel. Maar de sporen van een leven in een rauwe, wilde natuur zijn nog hier en daar te vinden.

Terwijl de film zowel het leven van fotograaf Jacques Peeters als die van de door hem gefotografeerde mensen schetst, dringt zich ook een beeld op van het leven van vandaag de dag, in een welvarend land. Het is zeker waar, de mensen in de film waren wellicht niet rijk in materiële zin, maar niet per se armoedig van geest.

Klik hier voor de folder.